Stukjes Kunst

Vroeger kochten mijn ouders kunst omdat ze het mooi vonden, maar zeker ook als investering. En dit gebeurt natuurlijk nog steeds met kunst; eigenlijk best wel heel zakelijk. Bij ons thuis werd een kunstwerk opgehangen en bleef vervolgens op die plek hangen voor de volgende 25 jaar, want kunst, dus daar doe je voorzichtig mee, stel je voor. Anno 2017 kun je natuurlijk nog steeds kunst kopen, geld investeren en het op een mooie plek aan de muur laten hangen, gelukkig wel! Maar hoe fijn is het, dat je kunst ook gewoon heel betaalbaar online kunt bestellen, kunt laten printen, zelf de lijst kan kiezen en door de kleine verzameling die je na een tijdje bezit, heerlijk kunt afwisselen. Want soms wil je die ene lijst op die ene muur en de week erna komt hij gewoon beter uit op die andere muur. Tenminste, als ik naar mezelf kijk. Er hangen door ons huis meerdere kunstwerken; van enorme zwart wit foto's tot minimalistische typografieposters, tot prachtige pentekeningen en sportfoto's. Maar net zo goed kunstwerken die door de kinderen gemaakt zijn en in mooie lijsten zitten. Ze verschuiven regelmatig door mijn toedoen het huis door en soms vervang ik ze, omdat de kleurstelling niet meer past bij mijn smaak of omdat er een andere besteld is. Ze hangen verspreid door het huis bij voorkeur bij elkaar in een groep op een grote muur zodat ze elkaar versterken, dat vind ik het mooist.

Al deze werken zijn bij elkaar echt geen vermogen waard in geld, maar een emotionele waarde heeft het des te meer. En ik denk dat daar de kern van kunst zit; het hoeft geen investering waard te zijn, het moet emotie en een betekenis hebben. Je moet tenslotte eerst verliefd worden op een werk en dat kan op een Picasso zijn, maar net zo goed op het werk van een onbekende kunstenaar die je online hebt gevonden. Of op de eerste kerstengel van je oudste, getekend op de kleuterschool, want die hangt hier in huis ook gewoon. Naast een replica van Miró.